Tina Savage

“You think I’d share my mate? Just stand by and watch while you fuck another woman and have her kids?”
“She’d just be a Breeder, you would be the Luna. Once she’s pregnant, I wouldn’t touch her again.” my mate Leon’s jaw tightened.
I laughed, a bitter, broken sound.
“You’re unbelievable. I’d rather accept your rejection than live like that.”


As a girl without a wolf, I left my mate and my pack behind.
Among humans, I survived by becoming a master of the temporary: drifting job to job… until I became the best bartender in a dusty Texas town.
That’s where Alpha Adrian found me.
No one could resist the charming Adrian, and I joined his mysterious pack hidden deep in the desert.
The Alpha King Tournament, held once every four years, had begun. Over fifty packs from across North America were competing.
The werewolf world was on the verge of a revolution. That’s when I saw Leon again...
Torn between two Alphas, I had no idea that what awaited us wasn’t just a competition—but a series of brutal, unforgiving trials.
Author Note:New book out now! The River Knows Her Name
Mystery, secrets, suspense—your next page-turner is here.

"Sen gerçekten eşimi paylaşacağımı mı düşünüyorsun? Sadece durup başka bir kadını becerirken ve onun çocuklarını yaparken mi izleyeceğim?"
"O sadece bir Üretici olurdu, sen Luna olurdun. Hamile kaldıktan sonra ona bir daha dokunmazdım." Eşim Leon'un çenesi sıkıldı.
Acı ve kırık bir kahkaha attım.
"İnanılmazsın. Senin reddini kabul etmeyi, böyle yaşamaya tercih ederim."

——

Bir kurt olmadan, eşimi ve sürümü geride bıraktım.
İnsanların arasında, geçici işlerde çalışarak hayatta kaldım... ta ki küçük bir kasabada en iyi barmen olana kadar.
Alpha Adrian beni orada buldu.
Cazibeli Adrian'a kimse karşı koyamazdı ve ben de onun çölde saklı gizemli sürüsüne katıldım.
Dört yılda bir düzenlenen Alpha Kral Turnuvası başlamıştı. Kuzey Amerika'nın dört bir yanından elliden fazla sürü yarışıyordu.
Kurt adam dünyası bir devrimin eşiğindeydi. İşte o zaman Leon'u tekrar gördüm...
İki Alpha arasında kalmıştım, ve bizi bekleyen şeyin sadece bir yarışma değil, acımasız ve affetmeyen bir dizi deneme olduğunu bilmiyordum.

„Myślisz, że podzieliłabym się moim partnerem? Po prostu stałabym obok i patrzyła, jak pieprzysz inną kobietę i masz z nią dzieci?”
„Ona byłaby tylko Rozmnażaczką, ty byłabyś Luną. Kiedy zajdzie w ciążę, nie dotknąłbym jej więcej.” Szczęka mojego partnera, Leona, zacisnęła się.
Zaśmiałam się, gorzkim, złamanym dźwiękiem.
„Jesteś niewiarygodny. Wolałabym przyjąć twoje odrzucenie, niż żyć w ten sposób.”

——

Jako dziewczyna bez wilka, opuściłam mojego partnera i moją watahę.
Wśród ludzi przetrwałam, stając się mistrzynią tymczasowości: przenosząc się z pracy do pracy... aż stałam się najlepszą barmanką w małym miasteczku.
Tam znalazł mnie Alfa Adrian.
Nikt nie mógł oprzeć się czarującemu Adrianowi, więc dołączyłam do jego tajemniczej watahy, ukrytej głęboko na pustyni.
Rozpoczął się Turniej Króla Alfów, odbywający się co cztery lata. Ponad pięćdziesiąt watah z całej Ameryki Północnej rywalizowało.
Świat wilkołaków stał na krawędzi rewolucji. Wtedy znowu zobaczyłam Leona...
Rozdarta między dwoma Alfami, nie miałam pojęcia, że to, co nas czeka, to nie tylko zawody, ale seria brutalnych, bezlitosnych prób.

« Tu penses que je partagerais mon compagnon ? Que je resterais là à te regarder baiser une autre femme et avoir ses enfants ? »
« Elle ne serait qu'une Porteuse, tu serais la Luna. Une fois qu'elle serait enceinte, je ne la toucherais plus. » La mâchoire de mon compagnon Leon se serra.
Je ris, un son amer et brisé.
« Tu es incroyable. Je préfère accepter ton rejet que de vivre comme ça. »
——
En tant que fille sans loup, j'ai laissé mon compagnon et ma meute derrière moi.
Parmi les humains, j'ai survécu en devenant une maîtresse de l'éphémère : passant d'un boulot à l'autre… jusqu'à ce que je devienne la meilleure barmaid d'une petite ville.
C'est là qu'Alpha Adrian m'a trouvée.
Personne ne pouvait résister au charmant Adrian, et j'ai rejoint sa meute mystérieuse cachée au fond du désert.
Le Tournoi du Roi Alpha, qui a lieu tous les quatre ans, avait commencé. Plus de cinquante meutes de toute l'Amérique du Nord étaient en compétition.
Le monde des loups-garous était au bord d'une révolution. C'est alors que j'ai revu Leon...
Déchirée entre deux Alphas, je ne savais pas que ce qui nous attendait n'était pas seulement une compétition, mais une série d'épreuves brutales et impitoyables.

"Pensavi che avrei condiviso il mio compagno? Stare lì a guardare mentre scopi un'altra donna e hai figli con lei?"
"Sarebbe solo una Fattrice, tu saresti la Luna. Una volta incinta, non la toccherei più." La mascella del mio compagno Leon si serrò.
Risi, un suono amaro e spezzato.
"Sei incredibile. Preferirei accettare il tuo rifiuto piuttosto che vivere così."
——
Come una ragazza senza un lupo, lasciai il mio compagno e il mio branco alle spalle.
Tra gli umani, sopravvissi diventando una maestra del temporaneo: passando da un lavoro all'altro... fino a diventare la migliore barista in una piccola città.
È lì che l'Alfa Adrian mi trovò.
Nessuno poteva resistere al fascino di Adrian, e mi unii al suo misterioso branco nascosto nel profondo del deserto.
Il Torneo del Re Alfa, tenuto ogni quattro anni, era iniziato. Oltre cinquanta branchi da tutta l'America del Nord stavano competendo.
Il mondo dei lupi mannari era sull'orlo di una rivoluzione. È allora che vidi di nuovo Leon...
Divisa tra due Alfi, non avevo idea che ciò che ci aspettava non fosse solo una competizione, ma una serie di prove brutali e implacabili.

"Você acha que eu dividiria meu parceiro? Apenas ficaria de pé e assistiria enquanto você transa com outra mulher e tem filhos com ela?"
"Ela seria apenas uma Reprodutora, você seria a Luna. Uma vez que ela estivesse grávida, eu não a tocaria novamente." O maxilar do meu parceiro Leon se contraiu.
Eu ri, um som amargo e quebrado.
"Você é inacreditável. Prefiro aceitar sua rejeição do que viver assim."
——
Como uma garota sem um lobo, deixei meu parceiro e minha matilha para trás.
Entre os humanos, sobrevivi me tornando uma mestre do temporário: pulando de emprego em emprego... até me tornar a melhor bartender de uma pequena cidade.
Foi lá que o Alfa Adrian me encontrou.
Ninguém podia resistir ao encantador Adrian, e eu me juntei à sua matilha misteriosa escondida no fundo do deserto.
O Torneio do Rei Alfa, realizado a cada quatro anos, havia começado. Mais de cinquenta matilhas de toda a América do Norte estavam competindo.
O mundo dos lobisomens estava à beira de uma revolução. Foi quando vi Leon novamente...
Dividida entre dois Alfas, eu não fazia ideia de que o que nos aguardava não era apenas uma competição, mas uma série de provas brutais e implacáveis.

—¿Crees que compartiría a mi pareja? ¿Simplemente me quedaría mirando mientras te acuestas con otra mujer y tienes hijos con ella?

—Ella solo sería una Criadora, tú serías la Luna. Una vez que esté embarazada, no la tocaría de nuevo —la mandíbula de mi pareja Leon se tensó.

Reí, un sonido amargo y roto.

—Eres increíble. Prefiero aceptar tu rechazo que vivir así.

——

Como una chica sin lobo, dejé a mi pareja y a mi manada atrás.

Entre los humanos, sobreviví convirtiéndome en una maestra de lo temporal: saltando de trabajo en trabajo... hasta que me convertí en la mejor bartender de un pequeño pueblo.

Ahí es donde me encontró el Alfa Adrian.

Nadie podía resistirse al encantador Adrian, y me uní a su misteriosa manada oculta en lo profundo del desierto.

El Torneo del Rey Alfa, que se celebra cada cuatro años, había comenzado. Más de cincuenta manadas de toda Norteamérica estaban compitiendo.

El mundo de los hombres lobo estaba al borde de una revolución. Fue entonces cuando volví a ver a Leon...

Dividida entre dos Alfas, no tenía idea de que lo que nos esperaba no era solo una competencia, sino una serie de pruebas brutales e implacables.

„Du denkst, ich würde meinen Gefährten teilen? Einfach zusehen, wie du eine andere Frau fickst und mit ihr Kinder hast?“
„Sie wäre nur eine Zuchtfrau, du wärst die Luna. Sobald sie schwanger ist, würde ich sie nicht mehr anfassen.“ Mein Gefährte Leon presste die Kiefer zusammen.
Ich lachte, ein bitterer, gebrochener Laut.
„Du bist unglaublich. Ich würde lieber deine Ablehnung akzeptieren, als so zu leben.“
——
Als Mädchen ohne Wolf verließ ich meinen Gefährten und mein Rudel.
Unter Menschen überlebte ich, indem ich zur Meisterin des Vorübergehenden wurde: von Job zu Job driftend… bis ich die beste Barkeeperin in einer Kleinstadt wurde.
Dort fand mich Alpha Adrian.
Niemand konnte dem charmanten Adrian widerstehen, und ich schloss mich seinem geheimnisvollen Rudel an, das tief in der Wüste verborgen war.
Das Alpha-König-Turnier, das alle vier Jahre stattfindet, hatte begonnen. Über fünfzig Rudel aus ganz Nordamerika traten gegeneinander an.
Die Welt der Werwölfe stand am Rande einer Revolution. Da sah ich Leon wieder...
Zwischen zwei Alphas hin- und hergerissen, hatte ich keine Ahnung, dass uns nicht nur ein Wettbewerb erwartete – sondern eine Reihe brutaler, unerbittlicher Prüfungen.

"Je denkt dat ik mijn partner zou delen? Gewoon toekijken terwijl jij een andere vrouw neukt en kinderen met haar krijgt?"
"Zij zou alleen een Fokker zijn, jij zou de Luna zijn. Zodra ze zwanger is, raak ik haar niet meer aan." De kaak van mijn partner Leon verstrakte.
Ik lachte, een bittere, gebroken lach.
"Je bent ongelofelijk. Ik accepteer liever je afwijzing dan zo te leven."
——
Als een meisje zonder wolf liet ik mijn partner en mijn roedel achter.
Onder de mensen overleefde ik door meester van het tijdelijke te worden: van baan naar baan drijvend... totdat ik de beste barman in een klein stadje werd.
Daar vond Alpha Adrian me.
Niemand kon de charmante Adrian weerstaan, en ik sloot me aan bij zijn mysterieuze roedel diep in de woestijn.
Het Alpha Koning Toernooi, dat eens in de vier jaar wordt gehouden, was begonnen. Meer dan vijftig roedels uit heel Noord-Amerika deden mee.
De weerwolfwereld stond op het punt van een revolutie. Toen zag ik Leon weer...
Gescheurd tussen twee Alpha’s, had ik geen idee dat wat ons te wachten stond niet alleen een competitie was, maar een reeks brute, meedogenloze beproevingen.

On an August morning in 2010, the Mississippi gave up a corpse that shattered Willowbend’s quiet calm.
Half-eaten by catfish, the body was beyond recognition.
Most believed it was just another rainy-season drowning.
Only Dean, a disgraced New York cop, saw something else: murder.
As he follows the trail, Dean is drawn to Tara, the town’s newest arrival. She is wealthy, magnetic, untamed—the kind of woman who burns too bright to ignore.
The first time they had sex, Tara cuffed Dean to the bed.
The next morning, Dean wakes to a message from the coroner: a reconstructed image of the victim.
The face staring back is hauntingly familiar.
It looks almost exactly like Tara, still sleeping beside him.
Who was the dead woman?
Who is Tara?
And what secrets lie waiting in this river town’s depths?