บทที่ 172 ไม่ตั้งครรภ์

“ไม่นะ! ปล่อยฉัน!” เซเลสต์ดิ้นรนอย่างสุดชีวิต ทั้งกรีดร้องและร่ำไห้ แต่เรี่ยวแรงของเธอมิอาจสู้แรงชายฉกรรจ์หลายคนได้

เข็มเย็นเยียบแทงทะลุผิวหนัง ของเหลวใสถูกฉีดเข้าสู่กระแสเลือดอย่างช้าๆ ไม่นานนัก เซเลสต์ก็รู้สึกว่าร่างกายทั้งร่างอ่อนปวกเปียก สติสัมปชัญญะเริ่มเลือนลาง ทว่าร่างกายกลับร้อนรุ่มขึ้นอย่า...