Hoofdstuk 5 - Alpha en de Hag

*** Waarschuwing. Ruw seksuele inhoud. ***

Callum's POV

“Alpha, wakker worden! Wakker worden, wakker worden, wakker worden!!! Aaaalphaaa!!!”

De stem van de oude heks sneed door mijn brein via de gedachtenverbinding.

“Ik ben wakker! Ik ben wakker. Waar is de verdomde brand?” grom ik terug naar haar, en realiseer me meteen mijn fout.

“Grom niet naar mij, welp! Ik kan je nog steeds terug naar de kleuterschool slaan zonder een zweetdruppel te laten,” preekte de heks tegen me, en ik voel mijn wolf zijn staart tussen zijn benen steken, haar kracht voelend door de link. Er is geen twijfel in mijn gedachten dat ze de waarheid spreekt.

“Oké, het spijt me, je hebt me wakker gemaakt op mijn slechte kant. Het schrok me af. Het spijt me echt.” zeg ik tegen haar in een gladde stem. “Nu, wat kan ik voor je doen?” Ik wrijf mijn ogen, wachtend op een antwoord.

“Het eerste wat je kunt doen, is die goedkope wolvin naast je uit je bed schoppen en terug naar haar roedel sturen.” Ze klinkt teleurgesteld.

“Wat? Hoe wist je…”

“Het doet er niet toe hoe ik het weet; weet gewoon dat ik het weet.” Ze onderbreekt me.

“Nu trek iets aan en kom hierheen met je harige kont!” beveelt ze.

“Ik zal het doen, maar kun je me tenminste vertellen wat er aan de hand is?” vraag ik.

Met de oude heks weet je het nooit; een gebroken pijp of de dood van een roedel lid, het alarm is altijd hetzelfde.

“Verkeerd? Oh, niets is verkeerd, jongen. Alles is zoals het hoort te zijn. De Luna wordt wakker.” En daarmee sluit ze de gedachtenlink.

Ik blijf een tijdje op het bed zitten, probeer mijn gedachten rond de woorden van de oude heks te wikkelen. Mijn wolf, Beacon, werd helemaal opgewonden door hen, en ik voel hem mij duwen om naar de heks te rennen en de rest van het verhaal te horen. Het is de legende waarmee ik ben opgegroeid. Ik heb het jaren niet gehoord. De heks houdt ervan om het verhaal aan welpen rond het kampvuur te vertellen elk jaar bij de nieuwjaarsviering. Ze doet het al generaties lang. Ik stopte met naar het kampvuur te gaan rond de leeftijd van dertien, toen mijn alpha training begon, dus het is een tijdje geleden, en het meeste is vervaagd uit mijn geheugen.

Ik opende de link naar mijn beta.

“Reece, ben je wakker?” vroeg ik.

“En goedemorgen aan jou ook, Alpha! Ja, ik ben al een paar uur wakker.” antwoordt hij.

“Iets te melden?” ik geeuw terwijl ik wacht.

De afgelopen paar maanden waren zwaar. Nachtelijke aanvallen om onze verdediging te verminderen en door te dringen. Mijn roedel heeft verschillende goede krijgers verloren die de grens verdedigen. Naburige roedels vertellen hetzelfde verhaal. Geslachte lichamen zonder bloed. De rapporten van de menselijke kant stroomden ook binnen. Niet zoveel lichamen zonder bloed maar veel vermiste, wat betekent dat de bloedzuigers aan het rekruteren zijn, mensen veranderen in kinderen van de nacht.

Het was slechts een paar weken geleden dat we erin slaagden er een te vangen. Het gaf ons echter niet veel. De vampier was nieuw, wat betekent dat ze de nieuw getransformeerden gebruiken als kanonnenvoer, een slimme zet. Verdomde vampiers.

“Nee, het is een rustige nacht geweest. Maar ik heb nog niets van de andere roedels gehoord,” zegt hij.

“Klinkt goed, houd me op de hoogte. Oh, en ik zal een tijdje niet beschikbaar zijn, hoogstens een paar uur. Ik ben streng opgeroepen door de heks.” vertel ik hem.

“Ah, ik voel met je mee, bro. Iets ernstigs?” vraagt hij.

“Nee. Wie weet waar haar hoofd tegenwoordig is? Ik vertel je later wel.” zeg ik, en sluit de link. De Luna wordt wakker. Wat betekent dat zelfs? Mijn wolf jankt nog steeds bij de gedachte aan de zin.

Ik voel het bed achter me induiken en hoor een spinnen in mijn oor.

“Kom terug naar bed, Callum; het wordt koud zonder jou,” fluistert ze verleidelijk.

Ik draai me om en kijk naar het meisje in mijn bed. Godin, ik moet gisteravond te veel gedronken hebben. Ik weet dat ik mezelf de laatste keer gezworen heb haar nooit meer mee naar bed te nemen.

Ze kruipt dichterbij, legt haar hoofd in mijn schoot, slechts centimeters verwijderd van mijn lul.

Ik kijk naar beneden. Haar make-up van gisteravond was helemaal uitgesmeerd op haar gezicht, haar gebleekte haar verward, en ze zag eruit als een opgebruikte opblaaspop. Wat dacht ik in hemelsnaam?

Ik voel haar warme adem terwijl ze de top van mijn slappe lul likt; haar tong draait eromheen voordat ze hem in haar mond zuigt. Ik sluit mijn ogen; het uitzicht doet niets voor me, en Beacon gromt in mijn hoofd, eist dat ik haar eruit gooi. Haar mond gaat op en neer mijn schacht terwijl ze haar hoofd beweegt, en het gevoel maakt me harder. "Niets zoals een kater neuk," denk ik bij mezelf en duw Beacon naar de achterkant van mijn hoofd.

Ik grijp het blonde haar met beide handen vast, druk haar naar beneden, dwing mezelf een paar keer door haar keel, en laat pas los als ik haar hoor kokhalzen.

Ik draai haar op handen en knieën, niet willen haar armoedige gezicht zien. Haar kont is in de lucht, en ik zie dat haar geschoren kutje helemaal nat en klaar is. Ik duw mijn lul er met één harde stoot helemaal in, en ze schreeuwt van pijn vermengd met plezier. Ik beuk hard in en uit haar kutje, houd mijn ogen gesloten, en al snel voel ik haar binnenmuren zich om me heen spannen, en ze schreeuwt als haar orgasme door haar heen raast. “Ja, ja, ja, neuk me, Callum, neuk me hard!” hijgt ze. Het doet niets voor mij, maar maakt me geïrriteerd. Deze goedkope teef die iets van mij eist?

Ik stop, diep in haar begraven, en grijp haar haar vast en trek haar naar achteren.

“Wil je dat ik je hard neuk?” grom ik in haar oor.

“Ja! Alsjeblieft... neuk me zoals ik nog nooit ben geneukt.” klaagt ze.

Ik glijd uit haar, terwijl ik haar nog steeds op haar plek houd door haar haar. Ik neem mijn lul in mijn hand en druk hem tegen haar kont.

“Weet je wel waar je om vraagt?” vraag ik, harder drukkend, en ik voel haar huiveren.

Ik wacht niet op een antwoord terwijl ik mijn lul in haar strakke kont druk. Ze schreeuwt van pijn, en ik laat haar haar los en laat haar hoofd op de kussens vallen, haar kont nog steeds gespietst op mijn lul. Ik kantel mijn hoofd achterover terwijl ik haar hard neem, haar kreten en kreunen in de verte, en ik beuk harder en sneller. Ik voel haar aanspannen terwijl ze voor de tweede keer klaarkomt, en ik trek me terug en laat mijn zaad over haar rug stromen voordat ik terug op het bed val.

“Verdomme, dat had ik niet verwacht,” hijgt ze naast me. “Je verrast me altijd, Callum,” spint ze.

Mijn wolf dringt eindelijk door en neemt het over voordat ik hem kan stoppen.

“Het is Alpha Callum voor jou, Tina! Nu opstaan en oprotten!” zegt hij met een lage, vaste stem terwijl hij ervoor zorgt dat onze alpha aura haar met volle kracht raakt. Haar gezicht verbleekt, en ze kruipt de kamer uit.

Ik sluit mijn ogen, kreunend.

“Stomme idioot!” zeg ik tegen mezelf. Niet alleen heb ik Tina gisteravond mee naar bed genomen, maar ik heb haar ook nuchter geneukt in de ochtend. Wetende hoe Tina is, zal ze dit zien als een uitnodiging voor iets meer. Ze had altijd haar zinnen op mij gezet; als de dochter van de beta in ons naburige roedel, zou ze een goede keuze zijn voor Luna in dit, maar normaal gesproken kan ik haar niet uitstaan. Ze heeft geen van de kwaliteiten die ik in een Luna zou willen. Ze mag dan een goede vechter zijn, maar zou nooit voor iemand anders vechten dan zichzelf. Als ze helemaal opgetut is, kan ze sexy als de hel zijn, maar haar nare persoonlijkheid maakt haar lelijk.

“Nooit meer...” zeg ik hardop voordat ik mijn bed verlaat voor een broodnodige douche.

Dertig minuten later klop ik op de deur van de oude heks en loop naar binnen.

Ze zit aan haar eettafel te roken. Ze ziet mijn afkeuring, en een ironische glimlach vormt zich op haar lippen.

“Het is niet alsof ze me kunnen doden,” zegt ze, verwijzend naar de sigaret tussen haar vingers.

Hoewel we haar een oude heks noemen, is ze niet de typische heks die in je opkomt. Ze is mooi, lang en sterk, en haar aura straalt kracht uit. Haar zilverwitte dikke haar zit altijd in een strakke knot op haar hoofd, en zelfs als ze je kont terug naar de kleuterschool kan schoppen, is ze een vriendelijke vrouw met veel liefde voor de roedel, vooral voor de pups. Ze is oud; niemand weet hoe oud, en niemand durft het te vragen. Ze is altijd al in de buurt geweest, en we hebben haar allemaal geaccepteerd als onderdeel van de roedel, ook al is ze geen weerwolf.

Ik pak een stoel en ga aan de tafel zitten. Ik kijk in de wijze ogen van de oude vrouw. En ik zie een nieuwe glans in hen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen—hoop, misschien?

“Vertel het me, Zandra.” zeg ik, mijn ogen op de hare gericht houdend.

Ze dooft haar sigaret en vouwt haar handen op de tafel voor haar.

“Laat me bij het begin beginnen. Ik heb je dit deel nooit eerder verteld,” zegt ze, en ik hoor het verdriet in haar stem terwijl ze verder gaat met het verhaal.

“Het begon allemaal met een meisje genaamd Aayla. Ze was een lief meisje, geliefd door haar volk maar op het randje van de dood. En zij is de moeder van jullie allemaal.”