Rozdział 154

LUXURIA.

Zamachnąłem się mocno treningowym mieczem, a tępy odgłos jego uderzenia w drzewo był satysfakcjonujący, ale niewystarczający, by ugasić niespokojny ogień płonący we mnie. Pot spływał po moich skroniach, zwilżając luźne kosmyki włosów przyklejone do twarzy. Las był cichy, poza rytmicznym dź...