บทที่ 195 ของขวัญ

เรจิน่าเดินไปที่เตียง ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วแตะแขนของดักลาสเบาๆ

เห็นว่าเขายังไม่ตื่น เธอจึงก้มลงไปใกล้ๆ แล้วกระซิบว่า "ดักลาส"

เสียงของเธอนุ่มนวลและหวานซึ้ง แตกต่างจากน้ำเสียงปกติของเธอโดยสิ้นเชิง

คืนนี้ แม้แต่ตัวเธอเองยังรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้า

โดยบังเอิญ เธอเงยหน้าขึ้นมองและเห็นหน้าต่างกร...