บทที่ 202 ฉันมีความคิดที่กล้าหาญ

ดวงตาลึกซึ้งของดักลาสจับจ้องรอยยิ้มจางๆ ของเรจิน่า

เป็นรอยยิ้มที่สวยงามอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มีบางอย่างในนั้นที่ทำให้ดักลาสรู้สึกอึดอัดใจไปหมด

เขาดึงเรจิน่าเข้ามาใกล้และถอนหายใจ "ถ้าเธอลืมฉัน คงเป็นเพราะฉันทำไม่ดีพอที่จะทำให้เธอจำฉันได้อย่างไม่ต้องสงสัย"

เรจิน่าส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง คิดในใจว่า 'ทำไ...