Rozdział 132

PERSPEKTYWA DARIANA

„Musisz się uspokoić, bo znowu ją przestraszysz”, warknął Onyx. Jakbym sam o tym nie myślał.

Hazel wyciągała podbródek, jej brwi były skierowane w dół, gdy jej zmarszczki pogłębiały się, i wiedziałem, że śmiech nie poprawi sytuacji, ale była zbyt cholernie urocza. To była Hazel, ...