Rozdział 42

Krzyczałam i wrzeszczałam, mój głos był głośniejszy niż kiedykolwiek wcześniej i wypełniał korytarze pałacu echem, które mogłoby obudzić zmarłych, ale ani jeden dźwięk nie opuszczał moich ust.

Moje dłonie paliły od wbitych w skórę paznokci, a ja machałam powietrzem, celując w jego wyrzeźbioną twarz...