Rozdział 107

Blady blask księżyca uderzył mnie jak cios w brzuch, gdy wyszliśmy z ciemnych wnętrz celi. Żołądek mi się skręcał, nie tylko od stęchłego powietrza i migoczącego światła pochodni, ale od ciężaru odkrycia. Mój ojciec, człowiek, który nas opuścił, człowiek, za którym tęskniłam jako dziecko – był potwo...