Rozdział 89

Deski podłogowe śpiewały pieśń pod moimi bosymi stopami, każdy jęk głośniejszy niż przerażony bęben bijący w mojej piersi. Nie wiedziałam, że mój dom wydaje tyle hałasu. Z drugiej strony, wszystko było wzmacniane przez upiorną ciszę nocy. I przez paranoję w mojej głowie. Każdy oddech, który odważyła...