Rozdział 298

Im głębiej wchodzimy do Zapomnianego Zamku, tym dziwniejsze staje się powietrze—cięższe, jakby same ściany oddychały, powoli i staro. Moja kula unosi się obok nas, rzucając delikatne, migoczące światło, odsłaniając rzeźby, które wydają się nie mieć końca. Każdy korytarz prowadzi do kolejnej jaskini,...