Rozdział 62

Luciana

Nie powiedział ani słowa, ale jego dłonie zacisnęły się wokół mnie. Jego spojrzenie - ostre, pełne posiadania - sprawiło, że moje serce zaczęło bić szybciej.

Trwaliśmy tak przez kilka minut, wpatrując się w siebie. Zerknęłam przez jego ramię, żeby zobaczyć, czy Damien wciąż tam jest, a...