Osiemdziesiąt pięć

Perspektywa Sophii

Droga do domu była jak w mglistym śnie. Moje palce tak mocno ściskały kierownicę, że kostki zbielały, a paznokcie wbijały się w dłoń. Moja klatka piersiowa unosiła się i opadała w nierównych oddechach, a gniew, upokorzenie i ból zdrady gotowały się we mnie jak niepowstrzymana bur...