Rozdział 125

Dzień, w którym musiałem zrezygnować z pracy u Ericksona, wyrył się w mojej pamięci jak ząbkowana blizna, rana, która nie chciała się zagoić. Moja duma została brutalnie zraniona, a ja czułem się jak statek zagubiony na morzu, miotany bezlitosnymi falami życia. Ale jak to mówią, kiedy jedne drzwi si...