บทที่ 520

"ถึงมันจะไม่มาก แต่ก็น่าจะพอให้นายใช้ได้สักพัก" ต้าเหวยนึกอะไรไม่ทราบ แต่หลังจากที่เถ้าหวังพูดจาครึ่งจริงครึ่งเท็จออกมา น้ำเสียงของเขาก็อ่อนลง มีความวิงวอนแฝงอยู่ ต้าเหวยที่ตกใจกลัวพูดจบแล้วรู้สึกหมดแรงทั้งตัว จึงทรุดนั่งลงที่ขอบเตียง ตอนนี้เขาไม่มีท่าทีโกรธเกรี้ยวเหมือนเมื่อครู่แล้ว

"เรื่องเงินเดี...